دعوای مطالبه وجه التزام

التزام در لغت به معنای ملتزم شدن و بر خود لازم دانستن انجام کاری است. وجه التزام در اصطلاح حقوقی بدین‌معنا است که طرفین، هنگام انعقاد قرارداد یا به‌موجب قرارداد جداگانه، مبلغی را به‌عنوان خسارت احتمالی تعیین کنند که درصورت عدم اجرای تعهد یا تأخیر در اجرای تعهد، این مبلغ می‌بایست پراخت شود. دراین‌خصوص مادّۀ ۲۳۰ قانون مدنی، چنین مقرّر داشته است: «اگر در ضمن معامله شرط شده باشد که درصورت تخلّف، متخلّف مبلغی به‌عنوان خسارت تأدیه کند، حاکم نمی‌تواند او را به بیشتر یا کمتر از آنچه ملزم شده است، محکوم کند. با توجه به این مادّۀٔ قانونی و قسمت اخیرِ مادّۀ ۵۱۵ قانون آیین دادرسی مدنی، درصورت عدم اجرای تعهد، دادگاه متعهد را به همان مبلغ توافقی محکوم می‌کند و امکان تعدیل یاهمان کم یا زیادکردن آن نیز وجودندارد.