دعوای الزام به تمکین

در شرایطی که زن بدون مانع قانونی و شرعی و بدون اجازه از همسر خود زندگی مشترک را ترک کند ، شوهر می تواند با ارسال یک اظهارنامه حقوقی وی را به زندگی مشترک و ایفای وظایف و تکالیف زناشویی دعوت نماید. با ارسال این اظهارنامه مهلتی به زن داده می شود که زن دوباره تمکین کند ؛ اما در صورتی که زن تمکین نکرد مرد می تواند این بار به دادگاه خانواده مراجعه و دادخواست الزام به تمکین دهد مزیت ارسال اظهارنامه در اینجا این است که خود قرینه ای بر این است که از چه تاریخی زن منزل را ترک کرده و از آن تاریخ و با وجود شرایط ، نفقه ای به وی تعلق نخواهد گرفت و از طرفی امکان صلح و سازش قبل از کشانده شدن اختلاف به دادگاه وجود دارد.

منظور از این دعوا این است که زمانی‌که در زندگی زناشویی بین زن و شوهر اختلاف ایجاد می‌شود و زنْ زندگی مشترک را رها می‌کند و مثلاً به خانۀ پدری خود می‌رود، شوهرش به دادگاه خانواده مراجعه می‌کند و با تقدیم دادخواست حقوقیِ الزام به تمکین، زن را به حکم قانونی به زندگی مشترک برمی‌گرداند و البته براساس مواد ۱۱۰۲ و ۱۱۰۳ قانون مدنی می‌توان گفت که متقابلاً اگر مرد هم به تکالیف زناشویی خود عمل نکند یا در انجام و ادای تکالیف شرعی و خانوادگی خود کوتاهی کند، دعوای الزام به تمکین مرد را نیز زن می‌تواند در دادگاه خانواده مطرح کند.

زمانی‌ در زندگی زناشویی بین زن و شوهر اختلاف ایجاد می‌شود و زن زندگی مشترک را ترک و مثلاً به خانۀ پدری خود می‌رود،در این موارد شوهر با مراجعه به دادگاه خانواده و تقدیم دادخواست الزام به تمکین، زن را به حکم قانونی به زندگی مشترک برمی‌گرداند و البته براساس مواد ۱۱۰۲ و ۱۱۰۳ قانون مدنی می‌توان گفت که متقابلاً اگر مرد هم به تکالیف زناشویی خود عمل نکند یا در انجام و ادای تکالیف شرعی و خانوادگی خود کوتاهی کند، دعوای الزام به تمکین مرد را نیز زن می‌تواند در دادگاه خانواده مطرح کند.