;
1402/10/16 - 13:57

بررسی قرارداد مشارکت در استارت آپ ها

در این مقاله قصد داریم با قرارداد مشارکت در استارت آپ و نکات مهم آن بپردازیم:

در این مقاله از وکیل باشی قصد داریم تا شما را با یکی از قراردادهایی که به دلیل پیشرفت جامعه بشری، یک قرارداد نوین و بدیع محسوب می‌شود، آشنا کنیم. به دلیل اینکه کارآفرینان ممکن است شخصاً سرمایه لازم برای شروع کار را نداشته باشند، قرارداد مشارکت در استارت آپ با سرمایه گذاران منعقد نموده و بدین طریق با مشارکت یکدیگر کار جدید و بدیع را آغاز می‌کنند. ضرورت و اهمیت این قرارداد ما را بر آن داشت تا تلاش کنیم شما را در این مطلب با قرارداد مشارکت در استارت آپ و نکات مهم آن آشنا کنیم. با ما تا انتهای این مقاله همراه بمانید.

ماهیت استارت‌آپ ها چیست؟ 

قبلا از اینکه در رابطه با ماهیت قرارداد مشارکت در استارت آپ صحبت کنیم ابتدا بهتر است معنای استارت آپ را شرح داده و بعد از آن، ویژگی‌های قرارداد مشارکت در استارت آپ‌ها را توضیح دهیم. استارت آپ به یک کسب کار جدید (A new business) گفته می‌شود. استارت‌آپ‌ها عموماً با هدف توسعه و رشد سریع در بازار و به دست آوردن سهم بالایی از آن، تأسیس می‌شوند. این کسب‌وکارها بیشتر در زمینه فناوری، نرم‌افزار، اینترنت، سلامت، آموزش، تجارت الکترونیک و غیره فعالیت می‌کنند. 

استارت‌آپ‌ها معمولاً با یک ایده نوآورانه و جدید شروع شده و در صورت موفقیت در به دست آوردن سهمی قابل توجه از بازار، می‌توانند به یک شرکت بزرگ با رشد سریع تبدیل شوند. به دلیل نوآوری، ریسک بالا و موفقیت بزرگی که می‌توانند به دست آورند، استارت‌آپ‌ها جذابیت زیادی برای سرمایه‌گذاران دارند.

شاید تصور کنید استارت آپ، حتما باید در حوزه‌ی تکنولوژی و فناوری باشد، اما این موضوع زمینه‌های گسترده ای دارد. در واقع به هر کاری که فرد راه اندازی کند از یک مغازه کوچک تا اختراع یک فناوری، استارت آپ می‌گویند.

قرارداد مشارکت در استارت آپ چیست؟ 

زمانی که افراد قصد دارند با مشارکت یکدیگر کار جدید و نوینی را در هر حوزه ای راه اندازی نمایندو یا در فرض دیگر، کارآفرینانی که پول کافی نداشته و قصد دارند با سرمایه گذاران، قرارداد منعقد نمایند، به انعقاد قراردادی به نام قرارداد مشارکت در استارت‌آپ‌ها که یکی از انواع قرارداد مشارکت است، روی می‌آورند.

"قرارداد مشارکت در استارت‌آپ (Startup Collaboration Agreement) یک قرارداد قانونی است که بین دو یا چند شخص یا شرکت برای همکاری در یک پروژه استارت آپی توسط یکی از آنها (عموماً شرکت استارت آپ) امضا می‌شود. هدف اصلی این قرارداد، تعیین شرایط همکاری و تقسیم سود و زیان بین طرفین است." در قرارداد مشارکت در استارت آپ، شرایط همکاری، از جمله موضوع همکاری، شرایط مالی، شرایط مالکیت فکری، شرایط مربوط به استفاده از منابع و تجهیزات هر طرف به صورت جزئیات مشخص می‌شوند. همچنین، در این قرارداد، باید شرایط روابط قراردادی و حل اختلافات نیز مشخص شوند.

به طور کلی، قرارداد مشارکت در استارت آپ می‌تواند به عنوان یک ابزار حقوقی مهم در تعیین شرایط همکاری بین طرفین استفاده شود و هر کسب‌وکار استارت آپی که به دنبال همکاری با شرکت‌ها و افراد دیگر است، توصیه می‌شود که از این نوع قرارداد استفاده کند، البته قراردادی که به صورت دقیق و توسط افراد ماهر و باتجربه نگاشته شده باشد. از این رو، شما می‌توانید با ثبت درخواست تنظیم قرارداد سفارشی، تدوین و نگارش متن توافق مورد نظر خود را به متخصصین تیم وکیل‌باشی بسپارید تا بدین نحو از حقوق و منافع خود به بهترین نحو ممکن دفاع کنید.

ویژگی‌ های قرارداد مشارکت در استارت آپ ها: 

این قرارداد رایج و مهم نیز دارای ویژگی‌ها و ماهیتی است که قبل از انعقاد آن، باید اطلاعات کافی در مورد آن بدست آورد. از جمله این ویژگی های مهم عبارتند از:

  • به دلیل اینکه قرارداد مشارکت در استارت آپ، یکی از قراردادهای ماده 10 قانون مدنی است. یک عقد نامعین محسوب می‌شود؛ به این معنا که قوانین و شرایط تنظیم آن در قانون مطرح نشده است. هرچند افراد باید برای انعقاد آن، شرایط اساسی صحت معاملات را که در ماده 190 قانون مدنی مطرح شده را رعایت نمایند. اما می‌توانند شرایط و قواعد فرعی آن را بنا به خواست خود قرار دهند.

  • قرارداد مشارکت در استارت آپ، بنا به اصل لزوم قراردادها یک عقد لازم است؛ بنابراین طرفین حق فسخ این قرارداد را ندارند، مگر در موارد قانونی {انواع خیارات} و یا اینکه با توافق یکدیگر می‌توانند آن را منحل کنند.

  • یکی دیگر از ویژگی‌های قرارداد مشارکت در استارت آپ ها، این است که با فوت و محجوریت طرفین منحل نمی‌شود. این موضوع برمی‌گردد به اصل لزوم قرارداد ها که در متن فوق در مورد آن صحبت کردیم.

  • قرارداد استارت آپ یک عقد تشریفاتی محسوب نمی‌شود؛ بدین صورت که برای انعقاد آن، نیاز به تشریفات خاصی نیست و به اصطلاح یک عقد رضایی محسوب می‌شود. 

ویژگی‌های اصلی قرارداد مشارکت در استارت آپ را برای شما بیان کردیم. در ادامه به شرایط صحت اساسی این قرارداد که در ماده 190 قانون مدنی به آن اشاره شده نیز می‌پردازیم. 

آشنایی با تعریف قرارداد مشارکت در استارت آپ و نکات آن

 شرایط اساسی صحت قرارداد مشارکت در استارت آپ ها: 

شرایط اساسی معاملات در ماده 190 قانون مدنی مطرح شده است و تمام قراردادها باید این شرایط را داشته باشند؛ در غیر این صورت قرارداد باطل یا غیر‌نافذ می‌شود و اعتبار خود را از دست می‌دهد. این شرایط عبارتند از: 

  • قصد و رضایت طرفین در قرارداد مشارکت در استارت آپ: 

قصد عنصر سازنده هر قراردادی است و رضایت طرفین قرارداد، تکمیل کننده آن است. بدین صورت اگر طرفین، فاقد قصد واقعی در عقد باشند، عقد واقع شده باطل محسوب می‌شود و اگر فاقد رضایت و میل درونی بوده، عقد واقع شده غیر نافذ است. 

  • اهلیت طرفین: 

در هنگام تنظیم قرارداد مشارکت در استارت آپ، طرفین باید اهلیت لازم را داشته باشند؛ در غیر این صورت عقد واقع شده برحسب مورد باطل یا غیر نافذ و نیاز به تنفیذ ولی یا قیم دارد. 

  • معین بودن موضوع معامله در قرارداد شراکت در استارت آپ: 

در قرارداد استارت آپ، موضوع باید به طور دقیق و واضح مشخص باشد و اگر طرفین موضوع کاری که قرار است در آن مشارکت نمایند را مشخص نکنند قرارداد واقع شده باطل می‌شود.

  • مشروع بودن جهت معامله: 

اگر طرفین برای یک امر نامشروع، معامله ای را منعقد نموده و در واقع موضوع استارت آپ آنها امری نامشروع باشد، قرارداد منعقد شده باطل است و اگر در این زمینه جرمی نیز انجام داده باشند، مجرم محسوب می‌شوند. 

ارکان قرارداد مشارکت در استارت آپ شامل چه مواردی است؟

بهتر است اشاره کنیم قرارداد مشارکت در استارت آپ (Startup Collaboration Agreement) باید شامل ارکان زیر باشد:

1. موضوع همکاری: در این بخش، باید شرح داده شود که هر طرف چه نوع خدمات و یا محصولاتی را در این همکاری ارائه می‌دهد. این بخش باید شامل توصیف جزئیات فنی و محصولاتی باشد که توسط هر طرف ارائه می‌شود.

2. شرایط مالی: این بخش شامل شرایط مربوط به پرداخت هزینه‌ها، درآمد و سود و زیان بین طرفین است. باید شرایط تعیین شده برای پرداخت هزینه‌ها، تقسیم سود و زیان و دیگر موارد مربوط به مالی مشخص شود.

3. تعیین مالکیت فکری: این بخش شامل حقوق مالکیت فکری برای فناوری‌های جدید و اختراعاتی که طرفین با هم تولید می‌کنند می‌شود. باید شرایط مالکیت فکری به صورت جزئیات مشخص شود.

4. موارد انحلال قرارداد: در صورتی که همکاری در آینده پایان یابد، باید شرایط مربوط به پایان همکاری و شرایط خاتمه قرارداد مشخص شوند.

5. تعیین مرجع حل اختلافات: در این بخش، باید تعهدات طرفین مربوط به رعایت شرایط قرارداد و روابط قراردادی مشخص شود. همچنین، باید روش‌ها و رویه‌های مربوط به حل اختلافات در صورت بروز مشکل در اجرای قرارداد، مشخص شود. این مورد میتواند مراجعه به دادگاه باشد و یا تعیین داوری در قرارداد به عنوان مرجع حل اختلافات.

به طور کلی، قرارداد مشارکت در استارت آپ باید شامل تمامی این ارکان باشد تا شرایط همکاری و تقسیم سود و زیان بین طرفین به صورت دقیق و مشخص تعیین شود و همچنین از وقوع اختلاف و چالش میان طرفین جلوگیری شود.

ضرورت درج شرط محرمانگی اطلاعات در قرارداد مشارکت در استارت آپ:

شرط محرمانگی اطلاعات (Non-Disclosure Agreement یا NDA) یک بخش مهم از قرارداد مشارکت در استارت آپ است که به شرکت استارت آپ کمک می‌کند اطلاعات محرمانه خود را محافظت کند. 

در صورتی که شرکت استارت آپ برای توسعه یک محصول جدید و نوآورانه همکاری کننده‌هایی را به خود متصل کند، بسیار محتمل است که اطلاعات محرمانه مربوط به تحقیقات، تکنولوژی، محصولات و راه‌حل‌هایی که در حال توسعه هستند، به اشتراک گذاشته شوند. بنابراین، به منظور حفظ محرمانی این اطلاعات، قرارداد مشارکت در استارت آپ باید شامل شرط محرمانگی اطلاعات باشد.

با امضای شرط محرمانگی اطلاعات، شریک یا شرکت دیگر تعهد می‌کند که اطلاعات محرمانه استارت آپ را حفظ کرده و آن را به صورت محرمانه و تنها برای اهداف مشخص شده در قرارداد مشارکت در استارت آپ استفاده کند. همچنین، با توجه به شرایط قرارداد، باید مشخص شود که هرگونه استفاده از اطلاعات محرمانه برای اهداف دیگر، از جمله انتشار، فروش، یا انتقال به شخص یا شرکت دیگر، ممنوع است و می‌تواند موجب تعقیب قانونی شود.

به طور کلی، شرط محرمانگی اطلاعات در قرارداد مشارکت در استارت آپ برای حفظ محرمانی و حقوق مالکیت فکری استارت آپ بسیار مهم است و هرگونه همکاری باید با امضای این شرط شروع شود. البته گاهاً ممکن است طرفین این شرط را به صورت قرارداد مجزا منعقد کنند که در مقاله بررسی قرارداد حفظ محرمانگی اطلاعات به توضیح آن مفصلاً پرداخته ایم.

سخن پایانی: 

امیدواریم این مقاله برای شما عزیزان، مفید واقع شده باشد. قراردادهای مشارکت در استارت آپ، به دلیل رواج گسترده در بین مردم و تنوع آن در تمام حوزه‌های کاری باید به صورت دقیق و تخصصی تنظیم شود. تیم ما در مجموعه وکیل باشی با داشتن وکلای مجرب و مشاورین و متخصصین حقوقی برای مشاوره حقوقی در تمام زمینه‌های حقوقی و تنظیم قرارداد سفارشی، در خدمت شما عزیزان است.

 

الناز زارع_کارآموز وکالت

title-bg

نظرات

پیام های کاربران را بخوانید

افزودن نظر

FAQ

پرسش های متداول

استارت آپ به چه معناست؟

هرکار نوین و جدیدی در هر حوزه ای از ایجاد یک مغازه کوچکی یا یک آنلاین شاپ تا اختراع یک فناوری بزرگ را استارت آپ می‌گویند.

قرارداد مشارکت در استارت آپ چیست؟ 

"قرارداد مشارکت در استارت‌آپ (Startup Collaboration Agreement) یک قرارداد قانونی است که بین دو یا چند شخص یا شرکت برای همکاری در یک پروژه استارت آپی توسط یکی از آنها (عموماً شرکت استارت آپ) امضا می‌شود. هدف اصلی این قرارداد، تعیین شرایط همکاری و تقسیم سود و زیان بین طرفین است." در قرارداد مشارکت در استارت آپ، شرایط همکاری، از جمله موضوع همکاری، شرایط مالی، شرایط مالکیت فکری، شرایط مربوط به استفاده از منابع و تجهیزات هر طرف به صورت جزئیات مشخص می‌شوند. همچنین، در این قرارداد، باید شرایط روابط قراردادی و حل اختلافات نیز مشخص شوند.

ویژگی‌ های قرارداد مشارکت در استارت آپ چیست؟

از جمله این ویژگی های مهم عبارتند از:

  • به دلیل اینکه قرارداد مشارکت در استارت آپ، یکی از قراردادهای ماده 10 قانون مدنی است. یک عقد نامعین محسوب می‌شود؛ به این معنا که قوانین و شرایط تنظیم آن در قانون مطرح نشده است. هرچند افراد باید برای انعقاد آن، شرایط اساسی صحت معاملات را که در ماده 190 قانون مدنی مطرح شده را رعایت نمایند. اما می‌توانند شرایط و قواعد فرعی آن را بنا به خواست خود قرار دهند.

  • قرارداد مشارکت در استارت آپ، بنا به اصل لزوم قراردادها یک عقد لازم است؛ بنابراین طرفین حق فسخ این قرارداد را ندارند، مگر در موارد قانونی {انواع خیارات} و یا اینکه با توافق یکدیگر می‌توانند آن را منحل کنند.